رقابت یعنی ...

در حال خواندن کتاب  "مهندسی مجدد" ترجمه دکتر شریفی بودم که با مطلب کوتاه، اما جالبی پیرامون رقابت برخوردم که  طبیعت رقابت و اینکه چگونه می توان سازمان  را از آنتروپی(فروپاشی) نجات داد را به یک مثال بیان می کند. دوست دارم شما هم بخونیدش.

...رقابت برای جلوگیری از شکست مثل مثال زیر است:

"  دو توریست که روزی در بیشه ای در آفریقا گردش می کردند ناگهان با یک شیر مواجه شدند که قصد داشت به آنها حمله کند. یکی از توریست ها ناگهان کوله پشتی اش را به زمین انداخت و شروع به پوشیدن کفش ورزشی کرد. توریست دومی رو کرد به او و گفت «حماقت نکن، تو قادر به جلو زدن از شیر نیستی» اولی پاسخ داد « من نمی خواهم از شیر جلو بزنم، بلکه می خواهم از تو جلو بزنم!!» ".

موفقیت در تست زنی

بعد از قبولی ام در کارشناسی ارشد (سال 1386) که خیلی ها  فکرشم نمی کردن  از روی لطف و محبتی که به بنده حقیر داشتند کلی تبریک گفتند  و آرزوی موفقیت داشتند  و از آن وقت به بعد یه جورای رو ما  بیشتر حساب کردند و از من خواستند که پیرامون  منابع ارشد، چگونگی درس خواندن، چقدر خواندن ، کی خواندن، چی خواندن، نحوه تست زدن، کدام کتاب تست و... کمکشان کنم.

 و من امیدوارم که موفق شده باشم و همین عامل باعث شد که سعی کنم در وبلاگم تا جای که بشه موارد مذکو رو باز کنم. اکنون در اینجا سعی ام بر این بوده تا اطلاعاتی مفیدی در باب تست زنی مطرح کنم. البته نباید فراموش کرد که انسانها از نظر روحیه، هوش، استعداد، علاقه و ... موجودات یگانه و متفاوتی هستند و نمی توان یک نسخه را برای همه تجویز کرد. پس ما میتوانیم با افزایش فراشناخت خود بهتر و بیشتر با ویژگی های منحصر به فرد خود آشنا شویم تا بتوانیم بهتر و سهل تر بر مشکلات و موانع زندگی فائق شویم.

زمانی ما میتوانیم به بیشترین پاسخ درست در کنکور  برسیم  که مطالعه دقیق و عمیق، سرعت و دقت بالا در تست زنی و استرس پائین داشته باشیم.  جهت حصول باید در پروسه مطالعه بیشتر تست بزنیم.  آنقدر که دیگر مشکلی در فهم تست نداشته و یا ترس تست زنی رو از خود دور کنیم.  حتماً مدیریت زمان داشته باشید و بدانید اول کدام مواد را باید تست بزنید.

بنابراین به نکاتی که در تست زدن اهمیت دارد و لازم است در آزمون تستی رعایت شود اشاره می شود:

·         سوال را دقیق بخوانید و به نوع سوال توجه داشته باشید که سوال بدنبال چیست، آیا جزئی به مسئله پرداخته یا کلی. در صورت لزوم زیر کلمه اصلی سوال و آنچه از شما می خواهد خط بکشید.

·         سرعت عمل عامل مهم است که در آزمون های تستی اهمیت دارد. معمولاً کسانی که تمرکز بیشتری دارند و مطالب را خوب می خوانند در پاسخگویی حضور ذهن دارند و با سرعت عمل بیشتری پیش می روند. برای این که در تست زدن سرعت عمل داشته باشید، خیلی تمرین کنید.

·         در پاسخ به سوالات باید دقت کنیم که اشتباه پر نکنیم چون گاهی رتبه و سرنوشت شما را براحتی تغییر می دهد. پاسخ های را که می دانید غلط هستند کنار بگذارید حتی بهتر است که خطی روی آنها بکشید تا احتمال پیدا کردن پاسخ صحیح را بیشتر کنید. در صورتی که سوالی پیچیده بود ونیاز به زمان بیشتری داشت با گذاشتن علامتی در کنار آن در آخر دوباره به آن رجوع کنید تا زمان زیادی را ازدست ندهید. حتماً تمام گزینه های را نگاه کنید. بهتر است تست های را که اصلاً نمدانید و با آن برخورد نداشته اید کنار بگذارید.

·         شاید عجیب به نظر برسد ولی در موقع حدس زدن بین دو گزینه غالباً اولین حدس درست است. بنابراین زیاد وسواس بخرج ندهید تا جواب را عوض کنید مگر در مواقعی که مطمئن هستید. و زیاد هم سعی نکنید از کنار تست ها براحتی بگذرید چون رقابت در کنکور(بویژه کارشناسی ارشد) زیاد وپذیرش کم، پس به اندازه ی کافی تست بزنید.

·         هیچ گاه یک ماده امتحانی را کلاً کنار نگذارید، زیرا نمره شما در آن درس صفر خواهد شد. همین عامل باعث می شود رتبه دلخواه خود را کسب نکنید. پس حدالمقدور سعی کنید به چند تست پاسخ دهید در غیر اینصورت برای جبران آن باید روی مواد دیگر امتحانی سرمایه گذاری کنید. که طبیعتاً مشکلات خود را یدک می کشد.

·         دفترچه آزمون را در آخر به طور کامل بررسی کنید که صفحه یا تستی از نظرتان نگذرد و در نهایت سعی بر چک کردن پاسخ هایتان  و نه عوض کردن آنها داشته باشید.

جایزه نوبل

بنیانگذار جایزه نوبل «آلفرد برنهاورد نوبل»، مخترع و شیمی دان سوئدی است. وی در سال 1833م در استکهلم دیده به جهان گشود. او پس از ورشکست شدن پدرش در 1842م ، همراه با اعضای خانواده اش به روسیه نقل مکان کرد. پدر او مهندس ساختمان بود. وی پس از مهاجرت به سن پترزبورگ، با تلاش و پشتکار زیاد توانست به عنوان مبتکر و مخترع در صنعت، جایگاه مستحکمی بیابد. آلفرد به رغم دوران کودکی سخت و مشقّت بار توانست زیر نظر استادان بزرگ، به ویژه در رشته های شیمی و زبان، به صورت خصوصی در سن پترزبورگ آموزش ببیند. 

                                                    

آلفرد برنهاورد نوبل تا هفده سالگی به زبان های سوئدی، روسی، فرانسوی،انگلیسی و آلمانی تسلّط کامل یافته بود. او به ادبیات و انگلیسی و شعر علاقه ای وافر داشت و همچنین در رشته های شیمی و فیزیک نیز دارای استعداد چشم گیری بود. برغم کشش او به شعر و ادبیات، پدر وی آرزو داشت پسرش در رشته ی مهندسی تحصیل کند. آلفرد در آزمایشگاه یک پرفسور مشهور شیمی به نام پلوز (T.J.Pelouze) در پاریس آغاز به کار کرد. در آنجا با شیمیدان جوانی اهل ایتالیا، به نام آسکانیو (Ascanio) آشنا شد. این شخص مخترع ماده انفجاری بسیار قوی نیتروگلیسیرین بود، آلفرد تحت تأثیر اختراع وی قرار گرفته بود، و نیتروگلیسیرین را به عنوان ماده ای انفجاری در کارهای ساختمانی مورد استفاده قرار داد. بعد از مدتی پدر آلفرد ورشکست شد. و به استکهلم بازگشتند. آلفرد و پدرش در سوئد در آزمایشگاه کوچکی در هلنبورگ (Heleneburg) در نزدیکی استکهلم، آزمایشهای خود را از سر گرفت. آنها قصد داشتند بر روی نیتروگلیسیرین به عنوان ماده منفجره تحقیق کنند، اما به سبب انفجار، آزمایشگاه تخریب و برادر کوچک آلفرد نوبل کشته شد.

آلفرد در اوایل 1864 میلادی توانست اختراع تاریخی خود را به نام منفجرکننده یا چاشنی نوبل (Nobel igniter) به ثبت رساند، اختراعی که بزرگترین کشف در اصول و کارکرد مواد انفجاری به شمار می آید. آلفرد با مطالعه بیشتر شکل کاملتر نیتروگلیسیرین را، که قبلاً آسکانیو اختراع کرده بود، به وجود آورد. سپس با تحقیقات بیشتر دینامیت را اختراع کرد که در سال1867 میلادی به ثبت رسید. دینامیت تحولی در صنعت راه سازی، معدن و تونل سازی به وجود آورد. استفاده از دینامیت باعث پایین آمدن هزینه کارهای ساختمانی، از جمله حفاری تونلها و کانالها گردید. بدین ترتیب، بازار دینامیت به سرعت رشد کرد. بدین گونه بود که آلفرد نوبل تاجر بسیار موفقی گردید. در 1865م، کارخانه او در کرومل آلمان، نیتروگلیسیرین را به سایر کشورها، از جمله کشورهای اروپایی، آمریکا و استرالیا صادر کرد. در سالیان بعد، آلفرد نوبل در بیست کشور از پنج قاره دنیا، بیش از نود کارخانه و آزمایشگاه تأسیس کرد.

نوبل گرچه بیشتر عمر خود را در پاریس سپری کرد اما دایم در سفر بود. ویکتورهوگو او را « خانه به دوش ثروتمند اروپایی» نامیده است و خودش نیز خود را«ثروتمندترین ولگرد اروپا» می نامد. نوبل در زمان مرگش در 1896م، 355 اختراع را به ثبت رسانیده بود. او که فردی درونگرا و انزوا طلب بود، هرگز ازدواج نکرد. در 43 سالگی خود را مردی پیر می دانست. در همین زمان بود که بدنبال درج آگهی نیاز به خانمی مسلط به زبان انگلیسی جهت منشی گری و سرپرستی خانه در روزنامه ها، یک خانم اتریشی به نام بارونس برتافون سوتنر (Baroness Betha Von Suttner) به وی مراجعه کرد و به استخدام وی درآمد.خانم سوتنر پس از دو ماه کار نزد آلفرد، با یک کنت ازدواج کرد، دوستی او با نوبل برای سالها به صورت مکاتبه ای ادامه یافت. خانم فون سوتنر با علاقه مند شدن به مسئله رقابت تسلیحاتی، کتابی تحت عنوان Log Bown Armes نوشت و در پی انتشار آن به عنوان یک شخصیت طرفدار صلح و دوستی شهرت یافت. بدون تردید تحت تأثیر او بود که آلفرد نوبل، جایزه صلح را ابداع کرد. چند سال پس از فوت نوبل، در 1905 م مجلس نروژ جایزه صلح نوبل را به خانم برتافون ستنر اعطا کرد. آلفرد نوبل با تخصیص 9 میلیارد دلار در وصیت نامه خود قید کرده بود که هر ساله با سود حاصل از این مبلغ جوایزی به کسانی اعطا گردد که در یک سال قبل بزرگترین منفعت را عاید بشر کرده اند. سود مذکور به پنج قسمت مساوی تقسیم می شود و به افرادی که در زمینه های فیزیک، شیمی، فیزیولوژی و پزشکی، ادبیات و صلح، کشف،اختراع یا اثری برجسته داشته باشند تعلق می گیرد. جوایز فیزیک و شیمی را «فرهنگستان علوم سوئد»، جایزه مربوط به فیزیولوژی یا پزشکی را «انستیتوی کارولینسکای استکهلم»، جایزه ادبیات را «فرهنگستان استکهلم»، و جایزه قهرمانان صلح را کمینه ای پنج نفری که منتخب «استورتینگ»(پارلمان) نروژ است اعطا می کند. ارثیه نوبل به بنیادی واگذار شد و وقتی وصیت نامه قرائت شد برخی از بستگان او با مفاد آن مخالفت کردند. علاوه بر آن، برخی از موسساتی که وصیت نامه نوبل به آنها اعطا شده بودند در آغاز نسبت به قبول این وظیفه خطیر مردد بودند. حل این مشکل سه سال بعد طول کشید که بالاخره  پس از تأسیس «بنیاد نوبل» در 29 ژوئن 1900م به فرمان پادشاه سوئد اولین مجموعه جوایز اعطا شدند.

نامزدی اخذ جایزه باید پیش از اول فوریه هر سال میلادی (برابر 12 بهمن شمسی) به هیئت های مسئول ابلاغ می شود. هر جایزه نوبل مشتمل بر مدال طلا، یک دیپلم متضمن عبارتی تشکرآمیز، و مقداری پول است. در ضمن از برنده خواسته می شود تا روز قبل و بعد از مراسم اهدای جوایز در استکهلم سخنرانی کند.این سخنرانی ها در سالنامه بنیاد نوبل به نام جایزه نوبل چاپ می شود.

جوایز نوبل را فقط به اشخاص زنده اعطا می کنند. مبلغ جایزه از 42 هزار دلار آمریکا در 1935م، به 124 هزار دلار آمریکا در 1974م و حدو 825هزار دلار آمریکا در سالهای اخیر افزایش یافته است. تنها دوسال پس از تأسیس جایزه نوبل در 1903 م اولین زن توانست به جایزه نوبل دست یابد. وی که ماری کوری نام داشت جایزه نوبل فیزیک را به خود اختصاص داد.  

دوستان برای دیدن منابع ادامه مطلب رو ببینن.