ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
انسان در هزاره سوم به شدت نیازمند بصیرتها، نگرشها و مهارتهایی است که بتواند مسائل دنیای فراپیچیده، مجازی و شبکهای معاصر را درک نماید، این امر مستلزم درک مبنای فرانظریه و استفاده از روشهای فرارشتهای، میان رشتهای، چند رشتهای، پودمانی و با تاکید بر مهارتهای زندگی و مهارتهای کلان و انتقادی ماورای تک رشته ای و موضوعی خواهد بود.
روند تحولات نظام آموزشی نشان میدهد که انسانها 4 مرحله را پشت سر گذاشته است:
مرحله اول (Inactive): آموزشهای سلیقهای و غیر فعال که بر اساس سلیقه افراد و عامیانه و غیر علمی و بدون مبانی نظری میباشد.
مرحله دوم (Reactive): آموزشها واکنشی بوده است یعنی آموزشها در صدد پاسخ به نیاز بوجود آمده است.
مرحله سوم (Interactive): مرحله تعاملی آموزش که در این مرحله مبانی تئوریک آموزشهای نظری و کاربردی شفاف ترسیم شده و هدف آنها تربیت شهروند متعهد و متخصص است که بر مبنای دانش سازمانیافته بوده و هدف کاربردی عمدتاً مهارت آموزی است.
مرحله چهارم (Proactive): مرحله پیش کنشی آموزشی است که هم در آموزشهای نظری و هم کاربردی تمامی جزئیات را برای دنیای پیچیده و متغیر در یک ارتباط مستقیم پیشبینی میکند.