«مدیریت آموزشی، اولویتی پنهان»

نخواهی که ضایع شود روزگار           به  ناآزموده  مفرمای  کار

به عقلش بباید نخست آزمود           به قدر هنر پایگاهش  فزود

گرت  مملکت  باید  آراسته               مده  کار معظم  به  نوخاسته

به خردان مفرمای کار درشت             که سندان نشاید شکستن مشت  

شاید شعری رو که استادم آقادی دکتر بهرنگی از سعدی در اول کتابش ( مدیریت آموزشی و آموزشگاهی) آورده است تا حد زیادی بیانگر اهمیت مدیریت آموزشی باشد. که به نوعی می توان گفت که با آموزش مدیران شایسته برای سازمانهای آموزشی بتوان کیفیت تمام حرفه های موجود در جامعه را بهبود بخشید.

پیچیدگی، افزایش وظایف و عناصر متشکله مدارس امروز در مقایسه با مدارس گذشته نیاز به مدیران شایسته را در اولویت قرار می دهد. مدیر می تواند موجبات ترقی کیفیت آموزشی را فراهم آورد تا از این طریق موجب پیشرفت معلمان  و در نتیجه باعث پیشرفت دانش آموزان گردد. به عبارت دیگر می تواند گفت که کوتاه ترین راه بهسازی کیفیت آموزشی، آموزش مدیران آموزشی است.

بله، با کمی تعمق و تأمل متوجه خواهیم شد که اگر مدیریت آموزشی جایگاه واقعی و والای خود را بیابد، موجبات ترقی کیفیت آموزشی را فراهم می آورد، در آن صورت معلمان، معاونان، و مدیران فردا با کیفیت بهتری برای خدمات آموزشی مهیا می گردند و سطح کیفی پزشکان و مهندسان و سایر حرفه ها و مشاغل رو به افزایش می‌گذارد. مدیریت آموزشی در گسستن دوره های نامطلوب اخلاقی، علمی و فرهنگی در جامعه و ایجاد فضای سالم، رشد اخلاقی، عاطفی، جسمانی و اجتماعی نقش حساسی دارد.

با آرزوی روزی که آموزش و مدیریت آموزش در جامعه مان، جایگاه واقعی خود را تجربه کند.